Ethereum 2.0.

Nowy blockchain Ethera – według obietnic Vitalika Buterina – ma obsługiwać nawet 100 000 transakcji na sekundę (tps). Dla porównania, sieć VISA przetwarza około 1500 tps. Tym większy podziw budzą aspiracje Buterina, jeśli zerkniemy na aktualne osiągi sieci Ethereum. Obecny łańcuch bloków jest w stanie przetworzyć maksymalnie 15 tps! Osiągnięcie tak kolosalnych wyników w zdecentralizowanej sieci jest możliwe dzięki szeregowi usprawnień. 

Proof-Of-Stake

Podstawą i najbardziej istotną zmianą, jaka będzie zaimplementowana w nowej odsłonie kryptowaluty, jest protokół Proof-of-Stake (PoS). Obecnie, Ethereum opiera się na protokole Proof-of-Work (PoW), który warunkuje zatwierdzanie transakcji w łańcuchu bloków pracą, wykonywaną przez koparki. PoW cechuje się bardzo dużym bezpieczeństwem, zwłaszcza w przypadku takiej populacji górników, jaką posiada Ethereum. Istotną wadą PoW jest jednak ogromna energochłonność. Aby zapobiec marnotrawstwu energii, protokół PoW ma zostać zastąpiony przez PoS. Proof-Of-Stake zamienia górników na tzw. „walidatory transakcji”. Walidatorem będzie mógł zostać każdy, kto zgodzi się zastawić 32ETH, w zamian za przywilej zatwierdzania transakcji. Zatwierdzanie będzie się, oczywiście, odbywało bezobsługowo – nie oznacza to żadnej władzy absolutnej nad transakcją sąsiada, który nie ma przywileju walidacji. Walutą jest tutaj zaufanie. Każdy, kto zaufa sieci i zastawi 32 ETH, będzie mógł uruchomić własny węzeł walidacyjny. Węzeł, wykonując de facto odpowiednik pracy górników PoW, będzie wynagradzany za potwierdzanie transakcji w łańcuchu bloków. Dla osób, których nie będzie stać na wyłożenie na stół 32 ETH, przewidziana jest możliwość uczestniczenia w „stake poolach”, które są odpowiednikiem mining pooli. Taki pool działa na zasadzie spółdzielni, w której kilka, kilkanaście, czy kilkaset osób zrzuca się na uruchomienie węzła lub większej ich liczby. Następnie – po odliczeniu drobnej prowizji – dzielą się nagrodą, w zależności od zaangażowania kapitału. Wysokość nagród, tradycyjnie, będzie zależała od trudności „wybijania” nowych monet. Pewne źródła mówią nawet o 22.5% rocznie (od zastawionej kwoty ETH), ale będzie to raczej dotyczyć pierwszych kilku minut działania sieci w nowym protokole. Realnie można liczyć na 3-7.5% rocznie, zależnie od liczby chętnych walidatorów.

Te procenty potrafią zamienić źrenice w dwa znaki Dolara, ale część czytających już pewnie zastanawia się, jaki wpływ na wartość ETH będzie miała tak wielka podaż, uwalniana co roku do obiegu. Nie ma się jednak czego obawiać. Po pierwsze, będzie to raczej 3% niż 22.5%. Po drugie, próżno się raczej spodziewać, że każdy będzie chciał zostać walidatorem, nawet w na spółę – w stake poolu. Raczej większość monet pozostanie w obiegu, podobnie jak obecnie – teraz też tak naprawdę mało kto kopie. Po trzecie – i najważniejsze – deweloperzy Ethereum są świadomi problemu i szykują mechanizm, który nie tylko zapobiegnie zbyt dużej inflacji, ale sprawi, że nie będzie jej w ogóle. Co więcej, Ethereum 2.0 ma być nawet deflacyjne! Jak do tego dojdzie? Otóż wiemy! Co roku część tokenów ETH będzie zwyczajnie spalana. Dzięki temu podaż kryptowaluty stanie się odporna na utratę wartości, na skutek rozcieńczenia.